ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

ΣΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΣΤΙΣ 20/12/2005

‘‘Κριτηκή για οικονομία και δημιουργική λογιστική’’

‘‘Αντιοικονομική’’ και παραπλανητική χαρακτηρίζει ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Οικονομικών, Αλέκος Παπαδόπουλος, την πολιτική της κυβέρνησης στην οικονομία, με αφορμή τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2006, που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στην    Ολομέλεια της Βουλής.

Ταυτόχρονα όμως, ασκεί κριτική και στις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, τονίζοντας ότι η τιτλοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τοΔημόσιο αποτελεί ‘‘τρικ δημιουργικής λογιστικής’’ και αναγνωρίζοντας ότι η οικονομία μας ‘‘χαλάρωσε’’ μετά την είσοδο της χώρας στην Ευρωζώνη.

Ως επικεφαλής της επιτροπής εκλογικών διαδικασιών του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος δεσμεύεται ότι το κόμμα του θα στηρίξει στις προσεχείς εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ανθρώπους που θα απηχούν τις αντιλήψεις της κοινωνίας και δεν θα εξυπηρετούν  προσωπικές ή κομματικές σκοπιμότητες.

Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του κ. Παπαδόπουλου έχει ως εξής:

Κατά τη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού του 2006 η      κυβέρνηση υποστήριξε ότι η οικονομία αρχίζει να ανταποκρίνεται θετικά στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες «έπειτα από μια χαμένη 20ετία». Ποια είναι η δική σας θέση;

Η κυβέρνηση με τους ισχυρισμούς της για τη βελτίωση της οικονομικής  θέσης της χώρας μετά από μια ’’δήθεν’’ χαμένη 20ετία μπορεί να κριθεί σε δύο επίπεδα. Ή έχει φτιάξει μια ατμόσφαιρα αυταπάτης μέσα στην  οποία ζει ή εμπαίζει τους πάντες, προσπαθώντας με επικοινωνιακά τρικ να δώσει παραπλανητική εικόνα στο λαό. Όμως όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο      ΟΟΣΑ, αλλά και η ίδια η πραγματικότητα όπως αυτή προκύπτει μέσα από τα κείμενα τα οποία δίνει η Κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος στη δημοσιότητα, δείχνουν ότι η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε αδιέξοδο. Το δυστυχές είναι ότι αυτή την περίοδο όχι μόνο δεν ασκείται οικονομική πολιτική, αλλά μπορεί να πει κανείς ότι ασκείται μια αντι-οικονομική πολιτική. Αυτό είναι το παράδοξο και έχει να κάνει καθαρά με την αδυναμία της κυβέρνησης να συγκροτήσει στοιχειώδη οικονομικό λόγο.

Ο κ. Παπανδρέου υποστηρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει μια διαφορετική πρόταση για την Οικονομία. Με δεδομένη όμως την επείγουσα      ανάγκη μείωσης του ελλείμματος και περιορισμού του δημόσιου  χρέους -στην οποία είχατε αναφερθεί και εσείς παλαιότερα- ποιες δυνατότητες υπάρχουν για μια εναλλακτική οικονομική πολιτική;

Παρά το γεγονός ότι έρχονται επιπρόσθετες προειδοποιήσεις, όπως προανέφερα, από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, εμείς εδώ στη χώρα συνεχίζουμε το διάλογο για την οικονομία λες και είναι ένα απλό ακαδημαϊκό θέμα. Χαρακτηριστικά, το 2004 έκλεισε με ένα έλλειμμα 6.5%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, με βάση το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης, όταν     τρέχει με ρυθμούς ανάπτυξης 3.5%, πρέπει να έχει ένα πλεόνασμα   τουλάχιστον 1%. Άρα η διορία της διετίας σημαίνει ότι ένα έλλειμμα 6.5% πρέπει να γίνει ένα πλεόνασμα 1%, δηλαδή να αλλάξει η εικόνα κατά 7.5 μονάδες μέσα στο 2005 και 2006. Και εδώ συζητάνε στην κυβέρνηση λες και πρόκειται για ένα απλό κόλπο το οποίο μπορούμε να εφαρμόσουμε, για να δούμε πως μπορούμε να πέσουμε στα μαλακά. Εφευρίσκουμε      διάφορα νέα τρικ δημιουργικής λογιστικής, όπως η τιτλοποίηση, ενώ ουσιαστικά δεν συζητάμε για αυτό που θα έπρεπε να μας αγχώνει περισσότερο, δηλαδή το πώς θα ξεφύγουμε από αυτή τη μιζέρια, που     είμαστε συνέχεια με το σχοινί τεντωμένο γύρω από το λαιμό στα δημόσια οικονομικά. Δεν υπάρχει διάλογος, υπάρχει κάτι σαν δημόσια βαβούρα, όπου κανείς δεν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συμβαίνει. Δεν υπάρχει   εθνική στρατηγική για αυτό το θέμα. Επειδή ακριβώς τα μεγέθη είναι τεράστια, τέτοιου είδους προσαρμογές απαιτούν εθνικό σχεδιασμό για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από το λαϊκισμό και τη δημαγωγία που πνίγει τη χώρα. Νομίζω ότι υπάρχει ο κίνδυνος κάποια στιγμή η Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα της Ευρωζώνης που θα διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες. Ο κίνδυνος να αυξηθεί ακόμη περισσότερο το κόστος του χρέους είναι ιδιαίτερα ορατός μετά την εισαγωγή των καινούριων κανόνων της Βασιλείας και βεβαίως με την τάση ανόδου των επιτοκίων. Δυστυχώς   φαίνεται ότι μπήκαμε στην ΟΝΕ, κλειδώσαμε και τώρα χαλαρώνουμε. Αυτό που γίνεται όμως εύκολα αντιληπτό είναι ότι με τεράστια κυβερνητική ευθύνη έχουμε ξεφύγει σε όλους τους δείκτες και αρχίζει να σφίγγει ο κλοιός από πολλές πλευρές. Σε αυτά αντιμετώπιση δεν   υπάρχει.

Δεν αμφισβητεί κανείς ότι τα δημόσια οικονομικά είναι σε δυσχερή θέση. Τι θα μπορούσε όμως να κάνει η κυβέρνηση για να αποτρέψει την πορεία αυτή της Οικονομίας, από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία και μετά;

Σε ό,τι αφορά την οικονομική πολιτική περισσότερο χαρακτηριστικό είναι τι δεν έπρεπε να έχει κάνει η Κυβέρνηση. Συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση έχει απεμπολήσει σε περίοδο οξυτάτης δημοσιονομικής κρίσης βασικά εργαλεία οικονομικής πολιτικής. Και έχει απεμπολήσει επίσης μια        συζήτηση που έγινε στη δεκαετία του 90, ότι το δημοσιονομικό πρόβλημα αντιμετωπίζεται με συνδυασμένες πολιτικές σε όλους τους τομείς. Δε μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα, και πρόκειται για υψίστη ανευθυνότητα, σε περίοδο δημοσιονομικής κρίσης να προχωράει για λόγους λαϊκισμού και εξόφλησης κομματικών γραμματίων σε φορολογικές απαλλαγές και σε αποσάθρωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Και αργότερα, όταν αναγκάζεται να αντιμετωπίσει το αδιέξοδο, να καταφεύγει σε αύξηση των εσόδων με την επιβολή πρόσθετων φόρων. Φοβάμαι ότι η         κυβέρνηση έχει χάσει πλέον κάθε αξιοπιστία σε οποιεσδήποτε απειλές ότι θα μειώσει τη φοροδιαφυγή, μετά από όλα όσα έπραξε τα δύο τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να κάνει σπασμωδικές κινήσεις. Φοβάμαι ότι δεν υπάρχει προηγούμενο. Αυξάνουν οι συντελεστές, αυξάνει το ΑΕΠ κατά 7 μονάδες και μειώνονται τα έσοδα σου. Νομίζω ότι αυτό είναι για το βιβλίο Γκίνες.

Ως επικεφαλής της Επιτροπής Εκλογικών Διαδικασιών του ΠΑΣΟΚ εισαγάγατε νέες διαδικασίες για την διεκδίκηση του χρίσματος του υποψήφιου δημάρχου ή νομάρχη (ομάδες διαβούλευσης, αυτοπρόταση υποψηφίων κτλ). Το αποτέλεσμα αυτών των διαδικασιών, όπως θα αποκρυσταλλωθεί στη λίστα των       υποψηφίων, θα βρίσκεται στην γραμμή της πολύκροτης         «ανανέωσης»;

Είναι αλήθεια ότι οι διαδικασίες που έχουμε εισάγει για την εκδήλωση υποστήριξης σε υποψηφίους δημάρχους και νομάρχες είναι πρωτοφανείς για τη χώρα. Αυτή την περίοδο βρισκόμαστε στη φάση της διαβούλευσης που γίνεται όχι μόνο με αυτούς που επιθυμούν τη στήριξη από το         ΠΑΣΟΚ, αλλά και με τους πολίτες και με διάφορους φορείς και ομάδες, που συζητάνε για τους υποψήφιους και κυρίως για τις ανάγκες της πόλης και του νομού τους, ούτως ώστε το αποτέλεσμα να απηχεί την κοινωνία και όχι τις φιλοδοξίες του καθενός που θέλει να ’’σώσει’’ το    δήμο ή το νομό του. Νομίζω ότι πρέπει και θα προκύψει μια ανανέωση των προσώπων που θέλουν να μπουν στο χώρο της δημόσιας   προσφοράς ως δήμαρχοι και νομάρχες. Σε αυτό όμως που πρέπει να     δίνουμε ιδιαίτερη σημασία είναι αυτοί οι άνθρωποι να μην κουβαλάνε τη  θέληση απλώς να αποκτήσουν κάποιο δημόσιο αξίωμα, αλλά να    κουβαλάνε νέες αντιλήψεις, γιατί διαφορετικά όλη αυτή η διαδικασία δεν θα έχει και πολύ μεγάλη αξία. Ελπίζω ότι θα τα καταφέρουμε.